Mogen we nog wel genieten ofwel: mag ik alsjeblieft even op de bank liggen

We genieten met z’n allen wat af. Van veganistische maaltijden, deadliften, marathons rennen en intermittent fasting. Vinden we dat eigenlijk wel echt zo leuk? Wat is er mis met ’s morgens ontbijten, een wijntje op z’n tijd of gewoon even bankhangen. Kortom; genieten we nog wel echt?

Dat je beter maar niet kunt roken, dat begrijpen veel mensen wel. Bij niet drinken fronzen er al wat wenkbrauwen en bij wekelijks sporten haakt een deel al af. Om over een vegetarische of zelfs veganistische levensstijl maar te zwijgen. Genieten van bietensap, nep-vlees en veel zweten. Hoe dan?

Genieten is een fraai woord. Het komt neer op: ergens plezier aan beleven, ontspannen, een fijn gevoel van iets krijgen. Enorm positief dus. Voor de een zal dat kijken naar kunst zijn of een eind hardlopen, voor de ander het lezen van een goed boek. Weer een ander geniet van uren op de bank hangen, een uitgebreide maaltijd koken of een zak chips verorberen.

Dan nu de andere kant van dat genieten. In dit rijtje tref je al een aantal zaken die volgens liefhebbers van een gezonde leefstijl not done zijn. Op die manier wordt genieten een lastig woord. Je zou gaan denken dat er een ‘toegestaan genieten’ is en een ‘verboden genieten’. Om dat laatste luister bij te zetten hoef je alleen maar de media erbij te halen. Je wordt in de media vaak gesommeerd om dat bankhangen te laten, die zak chips uit de weg te gaan en dat uitgebreide koken dan? Dat kan ook gezonder, wordt er dan gezegd. Valt er nog wel écht wat te genieten? En wat is echt?

Bewegingsrichtlijn van de overheid

Er is een bewegingsrichtlijn van de overheid, kinderen worden nog regelmatig geconfronteerd met de befaamde coopertest om hun fitheid te controleren, en je buurman is constant aan het drammen en wil dat je meedoet met zijn wekelijkse rondje hardlopen terwijl jij liever naar het museum gaat of sterker nog; je hebt helemaal geen zin om de deur uit te gaan want er ligt nog een goed boek op je te wachten.

Dan meent je buurvrouw dat je beter geen alcohol meer kunt drinken, want zij gaat zo goed op bietensap. Je krijgt alle voordelen daarvan over je heen. En bij de post zit keer op keer een aanbieding van een sportschool. Je bent erachter gekomen dat er in je buurt heel veel van die zweterige zaaltjes zijn.

Die sportscholen draaien als een tierelier, maar vinden al die sporters het echt wel zo leuk? Genieten ze er wel van? Of voelt het als een moetje? Bezwijken ze aan de sociale druk en hebben ze het gevoel mee te moeten doen met de fitheidsrace? Hoe stevig moet je in je schoenen staan om schijt te hebben aan die druk en te kiezen voor je bank? Vragen die niet eenvoudig te beantwoorden zijn.

‘De burgerplicht van het fit-zijn’. Zo werd het al jaren geleden in de media genoemd. Er is nog niet veel veranderd. Natuurlijk is het belangrijk om zo gezond mogelijk te leven. Wie dat nastreeft doet ook minder een beroep op de gezondheidszorg die toch al uit zijn voegen barst. Goeie zaak dus om een beetje eigen verantwoordelijkheid te nemen. Maar om je nu dagelijks helemaal in het zweet te werken en al schuldgevoelens te krijgen als je een koekje eet, gaat best ver. Niets is toch menselijker dan soms de boel de boel te laten en je even niets aan te trekken van opgelegde adviezen om er altijd maar alles aan te doen om fit te zijn. Superfit, eigenlijk.

Let wel; er is niets op tegen om fanatiek te sporten. Zoveel en zo vaak als iemand wil. Mits je daarvan geniet, toch? Wie dat niet wil, kan natuurlijk het advies krijgen om vanwege gezondheidsredenen toch af en toe overstag te gaan en een rondje te gaan wandelen, maar om nu te zeggen dat ook deze persoon zich dan moet gaan uitsloven in de sportschool zonder dat hij of zij daar voldoening of plezier uithaalt is misschien wel te veel gevraagd. Toch voelt menigeen hier een vorm van dwang, opgelegd door zijn sociale omgeving, sociale media, of de overheid en maatschappij zelf.

Geen koffie, geen vlees, geen suiker

Leven is meer dan overleven, was de titel van een al jaren geleden gehouden conferentie onder leiding van de Engelse professor David M. Warburton (universiteit van Reading). De man onderzocht het fenomeen stress en is daar heel duidelijk over. Stress kan leiden tot depressie. En een depressie is het ontbreken van plezier. Plezier in lekker eten, koffiedrinken, seks, luisteren naar muziek. Hij irriteert zich aan de overheden die voorschrijven hoe gezond leven eruitziet. Iets wat ook de zogenoemde gezondheidsgoeroes doen. Volgens die overheid en die goeroes kun je koffie beter laten staan, mag je geen vlees meer eten, moet je aan yoga doen, regelmatig hardlopen, en suiker laten staan. Je mag niet dik zijn, maar ook niet te mager. Ga er maar aan staan. Dat lijkt een dagtaak. En in zo’n geval is het genieten naar het land der fabelen verwezen.

Volgens Warburton kunnen veel mensen hier geen weerstand aan bieden en maken ze zich constant zorgen over hun levenswijze. Dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor de gezondheid en kan op haar beurt weer stress op leveren. Waar zijn we dan mee bezig. De professor is voorstander van een gematigde hedonistische manier van leven. Oftewel: Een levenswijze die op gepaste tijden ruimte laat voor genot.

Om dit kracht bij te zetten citeren we hier professor Warburton uit een archiefartikel van de Volkskrant: ‘Plezier vermindert de productie van het stresshormoon cortisol en versterkt het immuniteitssysteem tegen bijvoorbeeld kanker. Bij een depressie zie je precies het omgekeerde gebeuren.’ Kortom; af en toe genieten van een kop koffie, een glaasje wijn, een uurtje vervelen op de bank. Het moet kunnen. Deze kleine pleziertjes horen in het dagelijkse leven thuis. Om het leuk te houden. Genieten mag. Genieten moet.

Wel dat kroketje

Ondanks dat er in dat ene zelfhulpboek staat geschreven dat je dagelijks moet bewegen, alcohol moet afzweren en iedere ochtend citroensap moet drinken, is het belangrijk dat je een definitie vindt voor wat voor jou de meest gezonde levenswijze is. Wie stress krijgt van de druk dat hij of zij moét sporten en geen kroketje meer mag eten, kan dat maar beter in de wind slaan en er een eigen manier voor vinden. Dat bewegen goed is en een kroketje vet bevat, weet iedereen wel. Daar moet je zelf mee leren omgaan zonder dat een ander je vertelt hoe. Als je geniet van sporten en daar gelukkig van wordt; doen! Word je dat niet, dan is een andere levensstijl voor jou geschikter. Te allen tijde is het motto: stress vermijden en genieten. Wat goed of slecht voor je is, weet je vaak zelf wel. Om met Warburtons woorden te eindigen: ‘doe het in gematigdheid, maar doe het’.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deel dit artikel

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top